ترس از تهدیدات حاکمان ستمگر از عواملی است که به مخفی ماندن حق و حقیقت می انجامد. اگر فردی چون یزید بن معاویه بر مردم مسلط شود و تهدید را سرلوحه کار خود قرار دهد تا مدتها می تواند حکم براند. این در صورتی است که اگر تهدیدی در کار نباشد حق به زودی خود را نمایان می سازد و چهره افراد و اهداف و اعمال آنها بر همگان مشخص می شود. در این خفقان است که فردی چون امام حسین علیه السلام دست به کار شده و قصد روشن ساختن حق را دارد. البته به دلیل تهدیدات و عامل اولی بسیاری که امام را می شناختند و به نیکویی و پرهیزکاری ایشان ایمان داشتند و حتی نامه برای همکاری داده بودند مخفی ماندن حق را به نفع خویش می دانند.

بنابراین روشن است که این عامل یعنی ترس از تهدیدات حاکمان ستمگر از عواملی است که توانایی به فلاکت کشیدن یک جامعه و حاکم ساختن افراد نالایق و ناشایسته را دارد.

این حاکمان‘ با تهدید مردم را به همان راهی که می خواهند می برند و مردم نیز تا زمانی که سایه شمشیر را بر سر زن و بچه خود می بینند دست از پا خطا نمی کنند.